Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

10 19χρονος νεομάρτυς των ημερών μας. Αποκεφαλίστηκε διότι δεν δέχτηκε να βγάλει τον Σταυρό από τον λαιμό του !!

Ο Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 κοντά στη Μόσχα-και συγκεκριμένα στο χωριό Κουρίλοβο, στην περιοχή της πόλεως Παντόλσκ-. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του ονομάζεται Λιουμπόβ (=αγάπη) Βασίλιεβνα.
Το 1989 η γιαγιά του πήρε τον μικρό Ευγένιο και τον πήγε στην....


Εκκλησία, για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί δε φορούσε Σταυρό και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης του φόρεσε ένα Σταυρό, τον οποίο ο μικρός Ευγένιος δεν τον έβγαλε ποτέ από πάνω του· μάλιστα, έφτιαξε ένα χονδρό κορδόνι και τον πέρασε εκεί.

Η μητέρα του, όταν είδε ότι φορούσε Σταυρό, τον προέτρεψε να τον βγάλει, διότι, όπως είπε, θα τον περιγελάσουν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν απάντησε, αλλά και δεν την υπάκουσε.
Όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1994, εργάστηκε ως επιπλοποιός, επάγγελμα που του απέφερε πολλά έσοδα.
Στις 25 Ιουνίου του 1995 παρουσιάστηκε στο Στρατό και μετά τη βασική του εκπαίδευση, στις 13 Ιανουαρίου του 1996, τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ηγκουερίνας. Ακριβώς ένα μήνα μετά, στις 13 Φεβρουαρίου του 1996, αιχμαλωτίστηκε. Η αιχμαλωσία έγινε ως εξής: η στρατιωτική υπηρεσία έστειλε τέσσερις στρατιώτες-μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο-να κάνουν ελέγχους στα αυτοκίνητα που διέρχονταν από ένα συγκεκριμένο δρόμο. Δυστυχώς, οι αρμόδιοι έστειλαν τους στρατιώτες χωρίς να υπάρχει καμιά προηγούμενη οργάνωση (δεν υπήρχε καν φωτισμός) και καμιά ασφάλεια. Από αυτόν το δρόμο περνούσαν πολύ συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας όπλα, αιχμαλώτους και ναρκωτικά. Τη νύχτα εκείνη πέρασε από εκείνο το δρόμο ένα ασθενοφόρο. Όταν οι στρατιώτες το σταμάτησαν για έλεγχο, ξαφνικά μέσα από αυτό πετάχτηκαν πάνω από δέκα Τσετσένοι, πολύ καλά οπλισμένοι. Ακολούθησε συμπλοκή και οι Τσετσένοι συνέλαβαν και τους τέσσερις στρατιώτες. Αυτό έγινε στις 3 τη νύχτα. Στις 4 η ώρα ήρθαν άλλοι στρατιώτες για αλλαγή φρουράς· φυσικά δεν τους βρήκαν και κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί. Μετά από λίγες μέρες η υπηρεσία του στρατού ενημέρωσε τους γονείς των στρατιωτών για την εξαφάνισή τους. Η μητέρα του Ευγένιου κατάλαβε ότι δεν πρόκειται για εξαφάνιση, αλλά για αιχμαλωσία, και πήγε με κίνδυνο της ζωής της στην Τσετσενία, για να βρει το παιδί της. Έφτασε στην πόλη Χαγκαλά και μετά από πολλές προσπάθειες ήρθε σε επαφή με τους αρχηγούς διαφόρων αντάρτικων ομάδων της Τσετσενίας προσπαθώντας να μάθει για την τύχη του Ευγένιου, διότι γνώριζε ότι οι Τσετσένοι δε σκοτώνουν αμέσως τους αιχμαλώτους, αλλά περιμένουν μήπως πάρουν λίτρα και τους ελευθερώσουν. Οι ίδιοι οι Τσετσένοι της είπαν ότι ο γιος της ζούσε, αλλά ήταν αιχμάλωτος και σιώπησαν με νόημα προσπαθώντας να υπολογίσουν πόσα χρήματα μπορούσαν να αποσπάσουν από αυτήν. Εκείνον τον καιρό ένας ζωντανός στρατιώτης αιχμάλωτος στοίχιζε 10.000 δολάρια, ενώ ένας αξιωματικός 50.000. Όταν κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να κερδίσουν αρκετά χρήματα, αποφάσισαν να τον σκοτώσουν. Η μητέρα του πήγε παντού για να τον ψάξει, πέρασε από χωριά, από δρόμους με νάρκες, από μέτωπα συγκρούσεων, γνώρισε πολλούς αξιωματικούς Τσετσένους και, όπως η ίδια λέει, «πέρασα από όλους τους κύκλους του άδη».
Από την πρώτη μέρα της αιχμαλωσίας του Ευγένιου, που διήρκησε 100 ημέρες, οι αντάρτες, επειδή είδαν ότι φοράει Σταυρό, προσπάθησαν να τον κάμψουν ψυχικά, ώστε να καταφέρουν-αν ήταν δυνατό-να τον αναγκάσουν να αρνηθεί την πίστη του, να βγάλει το Σταυρό, να γίνει μουσουλμάνος και να τον κάνουν δήμιο και φονιά των άλλων Ρώσων αιχμαλώτων. Ο Ευγένιος, βέβαια, αρνήθηκε όλες τις προτάσεις και, παρά τους συνεχείς ξυλοδαρμούς, τα πάμπολλα βασανιστήρια και τις υποσχέσεις ότι θα ζήσει αν βγάλει το σταυρό του, δεν μπόρεσαν να τον κάμψουν.
Αργότερα, οι ίδιοι οι αρχηγοί των ανταρτών είπαν στη μητέρα του: «εάν ο γιος σου γινόταν σαν ένας από εμάς, δε θα τον αδικούσαμε».
Στις 23 Μαΐου του 1996, δηλαδή την ημέρα των γενεθλίων του, πήραν τους τέσσερις αιχμαλώτους στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο, για να τους σκοτώσουν. Πρώτα σκότωσαν τους τρεις συναιχμαλώτους του. Έπειτα, πρότειναν για τελευταία φορά στον Ευγένιο να βγάλει το Σταυρό λέγοντας ότι «ορκιζόμαστε στον αλλάχ ότι θα ζήσεις». Ο Ευγένιος και πάλι αρνήθηκε και τότε υπέστη το φρικτό του μαρτύριο. Τον έσφαξαν με μαχαίρι κόβοντας εντελώς το κεφάλι του, αλλά δεν τόλμησαν να βγάλουν το Σταυρό από το λαιμό του. Τον έθαψαν μεν με το σταυρό, αλλά χωρίς το κεφάλι.
Τελικά, η μητέρα του βρήκε τον Ευγένιο μετά από εννέα μήνες. Και πάλι ζήτησαν οι Τσετσένοι 4000 δολάρια για να της δώσουν το λείψανο. Της έδωσαν και βιντεοκασέτα με το μαρτύριο του γιου της και της διηγήθηκαν οι ίδιοι την πορεία της αιχμαλωσίας του και τα βασανιστήρια.
Η μητέρα του Ευγένιου πούλησε το διαμέρισμά της και ό,τι άλλο μπορούσε-μέχρι και ρούχα-για να μπορέσει, αφενός μεν να δώσει τα λίτρα, αφετέρου δε να ανταπεξέλθει στα έξοδα εκταφής, ειδικού φέρετρου, μεταφοράς κλπ., τα οποία δεν ήταν και λίγα.
Τελικά στις 20 Νοεμβρίου του 1996 μετέφερε το λείψανο στο χωριό τους και το έθαψε στο κοιμητήριο. Μετά από λίγες μέρες ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε δίπλα στο μνήμα από τη λύπη του.
Αμέσως, σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας ο άγιος μάρτυρας Ευγένιος άρχισε να εμφανίζεται και να κάνει θαύματα. Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένες μαρτυρίες και θαυμαστές επεμβάσεις:
Ένα κοριτσάκι που έμενε σε Ορθόδοξο ορφανοτροφείο διηγήθηκε ότι της εμφανίστηκε κάποτε ένας ψηλός στρατιώτης με κόκκινο μανδύα, ο οποίος της είπε ότι είναι ο Ευγένιος, την έπιασε από το χέρι και τη οδήγησε στην Εκκλησία. Το κοριτσάκι λέει: «παραξενεύθηκα που φορούσε κόκκινο μανδύα, διότι οι στρατιώτες δε φορούν σήμερα τέτοιο μανδύα, και σκέφτηκα ότι αυτός πρέπει να είναι ο μανδύας του μάρτυρα».
Σε πολλές Εκκλησίες έχουν δει ένα στρατιώτη με πύρινο μανδύα, ο οποίος βοηθάει τους αιχμαλώτους στην Τσετσενία να δραπετεύσουν από την αιχμαλωσία τους και να διαφύγουν από κάθε κίνδυνο, όπως νάρκες κλπ.
Σε ένα νοσοκομείο τραυματιών πολέμου οι τραυματισμένοι στρατιώτες πιστοποιούν ότι ένας άγιος μάρτυρας Ευγένιος τους βοηθάει, ειδικά όταν πονάνε πολύ. Όταν κάποιοι από αυτούς πήγαν στο Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα, είδαν την εικόνα του μάρτυρα και αναγνώρισαν αυτόν που τους βοήθησε.
Το στρατιώτη με τον κόκκινο μανδύα τον γνωρίζουν και οι φυλακισμένοι. Κυρίως βοηθάει τους πολύ καταβεβλημένους και συντετριμμένους ψυχικά λόγω της φυλακίσεως τους.
Το 1997 με ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Νέος μάρτυς του Χριστού στρατιώτης Ευγένιος». Ένας ιερέας ονόματι Βαντίμ Σκλιαρένσκο από το Ντνεποπετρόφκ έστειλε στο Πατριαρχείο μία αναφορά όπου έγραφε ότι το εξώφυλλο του βιβλίου με τη φωτογραφία του αγίου μυροβλύζει.
Μετά από τρία χρόνια και τρεις μήνες ο αρχηγός και όλη η ομάδα του, οι σφαγείς του Ευγένιου, σκοτώθηκαν από τους ίδιους τους Τσετσένους μετά από εμφύλιες αντιπαραθέσεις.
Καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά περισσότερο την ημέρα του Μαρτυρίου του, στις 23 Μαΐου, έρχονται για προσκύνημα στο τάφο του πολλοί πιστοί και αναφέρονται πολλά θαύματα.


Ευγένιος Ροντιόνωφ, 19 χρονος νεομάρτυς των ημερών μας.Αποκεφαλίστηκε το 1996 τη μέρα που γινόταν 19 ετών διότι δεν δέχτηκε να βγάλει τον Σταυρό από τον λαιμό του !! 


Πηγή: http://act-blogers.blogspot.com

10 σχόλια:

  1. Αυτό το είδος αναρτήσεων μου αρέσουν πολύ Δημητρούλα. Αυτό που μου έκανε εντύπωση και είναι φρικιαστικό είναι ότι οι Τσετσένοι αφού σκότωσαν τον Ευγένιο έδωσαν στην μάνα του παιδιού βιντεοκασέτα με το μαρτύριο του γιου της και της διηγήθηκαν οι ίδιοι την πορεία της αιχμαλωσίας του και τα βασανιστήρια. Έλεος πια! Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που αποδεικνύει ότι υπάρχουν μέχρι σήμερα μάρτυρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ,ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΤΗΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΔΙΑΒΣΩ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ,ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΙΣΤΗΣ. ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να πεθαίνεις για τα ιδανικά σου... για την πίστη σου, όποια και αν είναι αυτή... για την ελευθερία...

    ποιός είπε πως δεν υπάρχουνε σήμερα ήρωες;
    ποιός είπε πως δεν υπάρχουνε σήμερα νεομάρτυρες;

    καλό ξημέρωμα Δήμητρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σάββα,

    Όταν διάβασα και εγώ την ιστορία του Ευγένιου συγκλονίστηκα. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην την αναδημοσιεύσω.
    Είναι πολύ δύσκολο για μια μάνα να ακούει τι πέρασε το παιδί της αλλά πίστεψε με είμαι ακόμα πιο σίγουρη ότι ήθελε να μάθει....
    Επίσης μέσα από την ιστορία του Ευγένιου φαίνεται και η βαρβαρότητα των Μουσουλμάνων που όσα χρόνια και αν περάσουν μου φαίνεται πως δεν αλλάζει τίποτα.
    Η νοοτροπία τους είναι η ίδια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να εκπολιτιστούν ποτέ.
    Να έχεις μια καλή ημέρα και καλή εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. aoratos,

    Πραγματικά δεν περίμενα στις μέρες μας να βασανίζονται άνθρωποι στο όνομα της πίστης. Ειλικρινά ζούσα στον δικό μου κόσμο, ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει στον δικό του Θεό.
    Πίστευα στην Ανεξιθρησκία τουλάχιστον στις μέρες μας δεν περίμενα να ισχύει κάτι διαφορετικό. Ώρες - ώρες μου έρχεται στο μυαλό προφητείες Αγίων που έλεγαν πως θα έρθουν καιροί που θα βασανίζονται όσοι υποστηρίζουν ανοιχτά την θρησκεία τους και θα θανατώνονται εις το όνομά της.
    Αλλά ειλικρινά πίστευα ότι μιλούσαν παραβολικά, ότι κάτι άλλο θα εννοούσαν.
    Τελικά μάλλον έκανα σοβαρό λάθος, που πίστεψα ότι κάποιοι θρησκόληπτοι ίσως άλλαξαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ,

    Πίστευα ότι στην σημερινή εποχή έχουμε ήρωες
    αλλά δεν περίμενα να σφαγιάζονται άτομα στο όνομα της πίστης.
    Ίσως γιατί πίστευα ότι ζούσαμε σε μια προοδευτική κοινωνία.
    Ίσως γιατί πιστεύω στην Ανεξιθρησκεία, στο δικαίωμα δηλαδή του κάθε ανθρώπου να πιστεύει σε όποια θρησκεία εκείνος επιθυμεί χωρίς κανείς να του επιβάλλεται. Κακώς βέβαια είχα αυτή την εντύπωση. Τα γεγονότα δείχνουν το αντίθετο...
    Με κάτι τέτοιες ενέργειες όμως ευνοείται, έχουμε έξαρση καλύτερα, του φαινομένου του Θρησκευτικού φανατισμού και όχι μόνο.
    Τι να πω.......
    Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός ήρθε να μας θυμίσει οτι τίποτα δεν τελείωσε. Ίσα-ίσα ο εφιαλτης ξαναζεί. Μάλιστα πολλοί πιστεύουν οτι ο αιώνας μας θα είναι αιώνας σύγκρουσης χριστιανισμού -ισλάμ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με συγκλόνισε αυτή η ιστορία !!
    Τα χρόνια περνούν δήθεν με πρόοδο, όμως οι θηριωδίες είναι πάντα εδώ...
    Ευτυχώς που είναι και θα είναι και η δυνατή πίστη !!
    Λυπημένα φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. magda μου,

    Το ίδιο και εγώ συγκλονίστηκα,
    αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να εκπολιτιστούν. Όντως πρέπει να έχουμε δυνατή πίστη για να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις δύσκολες καταστάσεις που επρόκειτο να έρθουν.
    Καλό βράδυ magda μου!!!!

    σημείωση: συγνώμη magda που άργησα να σου απαντήσω ξεκίνησε τώρα η πολύ δουλειά στο γραφείο και δεν πολύ προλαβαίνω να ασχοληθώ με το blog και να φανταστείς έχει τρία τέταρτα από τότε που επέστρεψα, φάγαμε και έβαλα το φαγητό γι αύριο να είναι έτοιμο. Μόλις τώρα τελείωσα και το πρώτο πράγμα ήταν να σου απαντήσω.
    Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου. (σ.σ. η ανάρτηση η καινούργια ήταν προγραμματισμένη). ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.