Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

4 Πως μπορώ να μην επηρεάζομαι απ’ την γνώμη των άλλων;

Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί, ποια είναι η γνώμη των άλλων, για μας; Τι σκέφτονται όταν ερχόμαστε σε επαφή μαζί τους; Τους αρέσουμε ή  περνάμε αδιάφοροι/ες, μέσα στις συναναστροφές μας;

            Αυτά και άλλα ερωτηματικά τέτοιου τύπου, στροβιλίζουν στο μυαλό μας και κάποιες φορές, ίσως και να μας καταβάλουν τόσο, που σε πολλές περιπτώσεις, βιώνουμε έντονο άγχος ή και κρίσεις πανικού.

       Από την αρχή τη ζωής μας χτίζουμε την ταυτότητά μας σε αυτά που ακούμε για εμάς, θετικά ή αρνητικά. Έτσι κτίζεται η αυτοεικόνα μας.

Μαθαίνουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε αυτό που οι άλλοι βλέπουν (σοβαροί, ευγενικοί, ντροπαλοί, δυναμικοί, κ.λ.π), και αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε αυτές τις εντυπώσεις, γιατί διαφορετικά η πίστη για τον εαυτό μας θα αλλάξει.


Φυσικά, το ποιοι είμαστε πραγματικά δεν βρίσκεται σε απόλυτη συνάρτηση με αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για εμάς. Ωστόσο, είναι απίθανο να μη μας ενδιαφέρει η εντύπωση που δίνουμε στους γύρω μας.

Είμαστε κοινωνικά όντα και μέσα από τη γνώμη των άλλων μαθαίνουμε πως είναι επιτρεπτό να συμπεριφερόμαστε μέσα στην κοινωνία. Ακολουθούμε τις κοινωνικές νόρμες, για να ανήκουμε και προσαρμοζόμαστε με τους κανόνες, για να υπάρχουμε, ως μέλη ενός συνόλου, του κοινωνικού.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσουμε στη ζωή και που μας κρατάει πίσω από το να ζούμε όπως θέλουμε, δημιουργείται από τις ίδιες τις σκέψεις μας, για το πως φαινόμαστε στους γύρω μας.

Το πιο μεγάλο ρίσκο που μπορεί να πάρει κάποιος/α, είναι να είναι ο εαυτός του, ανεξάρτητα από τις εντυπώσεις που δίνει στους άλλους.

Το πρώτο βήμα που απαιτείται για να ξεπεράσει κανείς το συμβιβασμό με τα κοινωνικά πρότυπα και να υπερασπιστεί την προσωπική του αλήθεια, είναι να αποδεχθεί πως αυτή η τακτική του, τον εμποδίζει από το να ζει τη ζωή του πλήρως, χωρίς να φοβάται την κριτική ή την απόρριψη των άλλων.

Καταπατούμε τις  ανάγκες μας, η κύρια μεριμνά μας είναι να ικανοποιήσουμε  τις ανάγκες των άλλων, για να μπορέσουμε να πάρουμε την θετική αναγνώριση, την αποδοχή, την αγάπη. Δεν υπολογίζουμε το κόστος της ψυχικής μας απώλειας (δεν υπάρχει περίπτωση να αισθάνεται κανείς ευχάριστα, όταν δεν  προβάλει το «θέλω» του, αλλά επιλέγει να ενισχύσει μέσω αυτού, τα «θέλω» των άλλων), και φτάνουμε στο σημείο, να μην είμαστε ευχαριστημένοι με κανέναν και με τίποτε, να μην βιώνουμε τη ζωή μας σαν ένα όμορφο ταξίδι, να μην αγαπάμε τον εαυτό μας.

Πως μπορούμε, απ’ όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα ν’ απαλλαγούμε και να μην είμαστε δέσμιοι  κάθε φορά, του φόβου και της ανασφάλειας, για το πώς μας βλέπουν οι άλλοι, που αν μη τι άλλο, μας κλέβει, σημαντικές στιγμές της ζωή μας;

Κοιτάξτε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία, που μέχρι τώρα είχατε μάθει. Ζείτε μόνο μια φορά και θα επιτρέψετε την κριτική των άλλων να κάνει τη ζωή σας λιγότερο διασκεδαστική ή στη χειρότερη περίπτωση, δυστυχισμένη;

Κατανοήστε ότι ήρθατε στον κόσμο για να ζήσετε κάθε στιγμή για εσάς και όχι για να ευχαριστήσετε τους άλλους. Δώστε σημασία στους στόχους και τις επιθυμίες σας.

Εξάλλου οι γνώμες των ανθρώπων αλλάζουν. Κάποιος μπορεί να σας ασκήσει κριτική για μια συμπεριφορά σας και στο μέλλον να βρεθεί στη θέση σας. Είναι απίθανο να εγκρίνουν όλοι τις πράξεις μας.

Σε κάποιους είμαστε συμπαθείς και σε άλλους όχι. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αποδεχθούμε. Και να θυμόμαστε και αυτό, που έχουμε επαναλάβει απ’ αυτή τη θέση, ότι « Δεν παίρνουμε όλα τα πράγματα προσωπικά», γιατί πραγματικά δεν μας αφορούν.

Έχετε εμπιστοσύνη στις επιλογές σας! Όταν δείχνετε σίγουροι/ες για αυτό που αποφασίσατε, οι άλλοι διστάζουν να σχολιάσουν την πράξη σας, γιατί παίρνουν το μήνυμα ότι η κριτική τους δε θα ληφθεί υπόψιν, κι αυτό βεβαίως όταν απ’ την πλευρά σας κρατάτε, αποφασιστική στάση ( όχι επιθετική).

Σταματήστε να υπεραναλύετε!  Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να νιώθουμε ότι οι άλλοι μας παρακολουθούν και μας κριτικάρουν, ενώ στ’ αλήθεια μπορεί να μην έχουν τέτοιες προθέσεις.

Ο καθένας μας/μια δεν είναι το κέντρο του κόσμου. Για να το διαπιστώσετε, δοκιμάστε να κάνετε κάτι που δεν συνηθίζετε και παρατηρείστε τις αντιδράσεις, των άλλων. Υπάρχει  και η ρήση: «Πολλοί θα το δουν, ελάχιστοι θα το καταλάβουν». Κι αυτό συνήθως ισχύει.

Επιτρέψτε στον εαυτό σας να είναι ειλικρινής. Ο εαυτός μας, μας συντροφεύει ακόμη κι όταν όλοι οι άλλοι φύγουν. Γι’ αυτό και χρειάζεται να είναι ο μοναδικός κριτής που έχει αξία.

Αν βλέπετε τη ζωή σαν κάτι που υπομένετε και δεν διασκεδάζετε, συμβαίνει επειδή επιτρέπετε στους άλλους να ελέγχουν τη διάθεση σας, αντί να είστε ο δημιουργός της ευτυχίας σας.

Τα «θέλω» σας μπορούν να τα αποδεχτούν όλοι, μόνο αν τα υποστηρίζετε εσείς. Να θυμάστε ότι οι άλλοι, θα προβάλλουν τα δικά τους «θέλω» και για πούμε και την αλήθεια,  και καλά κάνουν.

Αποδεχθείτε πρώτα εσείς τον εαυτό σας για αυτό που είναι. Αν επικρίνετε συνεχώς τον εαυτό σας το πιο πιθανό είναι ότι θα υποθέτετε ότι και οι άλλοι σας κρίνουν. Αρκεί να κατανοήσετε πως είστε μοναδικοί/ες και ανεπανάληπτοι/ες!

Αποδεχθείτε την κριτική με τον ίδιο τρόπο που δέχεστε τη φιλοφρόνηση.


Η κριτική είναι η άλλη όψη του νομίσματος της κολακείας. Όταν κάποιος σας κριτικάρει, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι σας αντιπαθεί. Είσαι αρκετά σημαντικός για αυτόν για να μπει στον κόπο να σχολιάσει τις πράξεις σου και να πει τη γνώμη του.

Άλλωστε, ο τρόπος που αντιδρά κάποιος/α στις πράξεις σας, αποκαλύπτει περισσότερο στοιχεία για το χαρακτήρα του, παρά για εσάς.

Ο θυμωμένος θα αντιδράσει με θυμό, ο νευρικός θα βρει κάτι που τον ενοχλεί, ο επικριτικός θα κάνει κριτική στα πάντα, ενώ ο καλοπροαίρετος θα αγγίξει πραγματικά τα συναισθήματά σας.

Ίσως θα πρέπει κι εδώ να επαναλάβουμε, ότι " ο καθένας μας δίνει ότι έχει". Και να πούμε και κάτι που μάλλον, δεν το έχουμε επεξεργαστεί και τόσο ότι: από την κριτική κερδίζουμε πολυτιμότερα  μαθήματα ζωής απ’ ότι από την επιβράβευση.  Το θέμα είναι να είμαστε σε θέση να τα αξιοποιήσουμε!!!.

Πηγή:www.google/Αποδοχή και αυτοεκτίμηση.

http://anthrwposkaipsuxologia.blogspot.gr/2013/10/blog-post_16.html

4 σχόλια:

  1. Καλημερα Δημητρουλα μου.
    Παντα επικαιρα αυτα τα ποστ!
    Δυσκολο να μη μας νοιαζει τι θα πουν οι αλλοι αλλα οχι ακατορθωτο!
    Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παιδια εμενα δεν με απασχολει πλεον! Πισω απο την πλατη μου καποιοι με κραζουν, δεν με νοιαζει εν απουσια μου επιτρεπω και να με δειρουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θυμάμαι ότι κάποτε το είχα πετύχει αυτό-το να μην με νοιάζει τι λένε οι άλλοι,να είμαι πιό χαλαρός κ.τ.λ.- ,προσπαθούσα να ζώ για το σήμερα,να μην αγχώνομαι πάρα πολύ για το αύριο και γενικά ένα τρόπο ζωής που έδινε θετικά αποτελέσματα και μάλιστα από πολύ νωρίς απο την ώρα που το ξεκίνησα.Το σημαντικότερο ήταν ότι ένοιωθα μία γαλήνη στο κεφάλι μου,χωρίς αυτές τις υπερ-αναλύσεις.Ένας (μόνο δυστυχώς) απο τους καλύτερους μήνες της ζωής μου.Μετά σιγά-σιγά πάλι πτώση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.