Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

26 Για ποιους τελικά είναι δύσκολη η Εφηβεία;

Είναι γεγονός ότι η πλειοψηφία των γονέων θέλουν και προσπαθούν να κάνουν ό,τι νομίζουν ότι είναι καλύτερο για τα παιδιά τους. Τουλάχιστον κάπως έτσι το εκφράζουν, το πιστεύουν και συχνά το επιτυγχάνουν. Όμως εδώ οι λέξεις κλειδιά είναι «νομίζουν» και «καλύτερο».

Πώς ορίζεται το «καλύτερο» και από ποιον; Ποιος είναι ο ρόλος του γονέα και πώς ο ρόλος αυτός διαμορφώνεται όταν το παιδί του φτάσει την εφηβεία;

Ίσως, σε αυτό το σημείο θα ήταν χρήσιμο να εξετάσουμε κατ΄αρχήν τι θεωρείται μια φυσιολογική εξέλιξη για ένα έφηβο και ποιες είναι οι διεργασίες μέσα από τις οποίες περνάει ο έφηβος μέχρι να ενηλικιωθεί.

Οι μελέτες και έρευνες της Εξελικτικής Ψυχολογίας, του κλάδου της ψυχολογίας που έχει σαν αντικείμενο την μελέτη της εξέλιξης του ανθρώπου από τις πρώτες μέρες της ζωής του μέχρι τα χρόνια του γήρατος αναφέρονται στα εξελικτικά στάδια της εφηβείας όπου ξεχωρίζουν τρεις διαδοχικές χρονολογικές περιόδους , η κάθε μία με κάποιες χαρακτηριστικές τάσεις.

Έτσι, στην αρχή της εφηβείας, περίπου στα 12-14 χρόνια, η κυρίαρχη ψυχολογική διεργασία είναι η κίνηση προς την ανεξαρτητοποίηση και την αυτονομία , απαραίτητη για να μπορέσει να περάσει στο επόμενο εξελικτικό στάδιο. Αυτή η τάση χαρακτηρίζεται από την ανάγκη και τον αγώνα του έφηβου να βρει ταυτότητα, από την εύκολη αλλαγή διάθεσης, την ένδειξη λιγότερης τρυφερότητας προς τους γονείς και περιοδική αγένεια. Ο έφηβος αντιλαμβάνεται ότι οι γονείς δεν είναι τέλειοι και εντοπίζει τα σφάλματα τους, ενώ οι φίλοι και οι συνομήλικοι αποκτούν μεγαλύτερη επιρροή κυρίως πάνω στα ενδιαφέροντά του και στο στυλ ντυσίματος. Ακόμη η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από επαναστατικότητα, αύξηση στις συγκρούσεις με τους γονείς, επιλογή διαφορετικών προτύπων και ταύτιση με αυτά και ενδιαφέρον για το σεξ.

Το επόμενο εξελικτικό στάδιο των 14-17 ετών χαρακτηρίζεται από παράπονα ότι οι γονείς εμποδίζουν την ανεξαρτησία, ενασχόληση με τον εαυτό που μπορεί να περιλαμβάνει υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό του που δεν είναι ρεαλιστικές και μπορεί να συνοδεύεται ταυτόχρονα από αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης. Υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία για την εξωτερική εμφάνιση και το σώμα του, απόσυρση των συναισθημάτων προς τους γονείς και μειωμένη γνώμη για αυτούς, προσπάθειες να κάνει νέους φίλους με μεγάλη έμφαση στην ομάδα των συνομηλίκων που συναναστρέφεται και ακόμη και περίοδοι λύπης, καθώς υφίσταται απώλεια με την απομάκρυνση των γονιών.

Τέλος, στο στάδιο 17-19 ετών υπάρχει σταθεροποίηση της προσωπικής ταυτότητας, περισσότερο χιούμορ, μειωμένη παρορμητικότητα, μείωση των συγκρούσεων με τους γονείς, ενδιαφέρον για σχέσεις, επιλογή στόχων, ενδιαφέρον και ανησυχία για τους άλλους ανθρώπους και για το μέλλον, δυνατότητα για αισθήματα αγάπης και πάθους, ξεκάθαρη σεξουαλική ταυτότητα.
Είναι φανερό ότι αυτό που σηματοδοτεί την εφηβεία είναι η κίνηση προς την αυτονομία και την ανεξαρτησία. Αυτή είναι η φυσιολογική πορεία μέσα από την οποία πρέπει να περάσει ο έφηβος για να φθάσει στην ψυχολογική ενηλικίωση.

Συχνά, αυτή η τάση τρομάζει τους γονείς και αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους. Κατ΄ αρχήν μπορεί να μη γνωρίζουν ότι είναι μια φυσιολογική πορεία και να εκτιμήσουν λάθος κάποιες από τις πιο πάνω εκδηλώσεις σαν προβληματικές συμπεριφορές. Μπορεί ακόμη να τρομάξουν ότι χάνουν το παιδί τους, γιατί αυτό απομακρύνεται ή ακόμη συχνότερα να αισθανθούν ότι χάνουν μέρος του εαυτού τους, γιατί ο ρόλος που καλούνται τώρα να παίξουν, διαφοροποιείται. Μπορεί, επίσης, να προβάλλουν στο παιδί, χωρίς να το συνειδητοποιούν, δικούς τους φόβους, ή εμπειρίες. Μπορεί τέλος να νοιώθουν ενοχές, γιατί εργάζονται πολλές ώρες και είναι απόντες ή γιατί νομίζουν ότι κάπου έσφαλλαν. Ωστόσο, δεν είναι χρήσιμο να αναλωθεί ο γονιός σε αρνητικά συναισθήματα. Μπορεί να εστιάσει την προσοχή του στο πώς θα πρέπει να προσαρμόσει το ρόλο του στη συγκεκριμένη ηλικία, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικός.
Βέβαια είναι μεγάλη πρόκληση να μπορεί κανείς να σταθεί δίπλα στον έφηβο με διαφορετικό ρόλο, αφήνοντας πίσω την υπερπροστασία, όταν έχει μπροστά του κάποιον που συχνά δοκιμάζει τα όρια, που ενίοτε φέρεται με αγένεια, που ζητάει ανεξαρτησία και όμως φέρεται ανεύθυνα, που είναι πεισματάρης και όμως δείχνει να έχει την ανάγκη των ενηλίκων.

Ο ρόλος του γονέα στην εφηβεία μπορεί να προσαρμοσθεί εστιάζοντας στα παρακάτω σημεία:

1. Μπορεί να γίνει καλός ακροατής. Αυτό σημαίνει ότι αφήνει πίσω του το ρόλο αυτού που τα γνωρίζει όλα, του δικτάτορα ή αυτού που ασχολείται με την πειθαρχία και ακούει χωρίς να κρίνει και χωρίς να προδίδει την εμπιστοσύνη του παιδιού. Το να ακούει κανείς μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή ακόμη και όταν κάνει κάτι άλλο όπως να μαγειρεύει, να πλένει το αυτοκίνητο ή όταν τρώνε όλοι μαζί. Συχνά οι έφηβοι στις μικρότερες ηλικίες προτιμούν να μιλούν χωρίς οι άλλοι να τους κοιτούν στα μάτια.

2. Μπορεί να θέσει αξίες και να γίνει πρότυπο. Αυτό θα το κάνει ΟΧΙ με τα λόγια αλλά με την συμπεριφορά του. Πρέπει ο γονιός να ξεκαθαρίσει κατ΄αρχήν για τον εαυτό του τις πιο σημαντικές αξίες που θα ήθελε να έχουν τα παιδιά του, π.χ. υπομονή, επιμονή, ικανότητα για συμπόνια, ειλικρίνεια, θάρρος και να συμπεριφέρεται ο ίδιος ανάλογα με αυτές τις αξίες.

3. Μπορεί να εκπαιδεύσει. Ο γονιός μπορεί να ενθαρρύνει το παιδί για μάθηση με το να κάνει ο ίδιος ερωτήσεις όπως π.χ. όταν το παιδί του ασχολείται με κάτι καινούριο να ρωτήσει «πώς το πέτυχες αυτό, για ξαναδοκίμασε το» ή ακόμη να ενθαρρύνει το παιδί, όταν έχει απορίες για κάτι, να ψάχνει το θέμα σε βιβλία, περιοδικά κλπ. Εφόσον το διαδίκτυο έχει γίνει μέρος της ζωής μας, ο γονέας πρέπει να μάθει στον έφηβο πώς να κρίνει τις πληροφορίες που διαβάζει, εάν είναι αξιόπιστες ή όχι.

4. Ο γονέας πρέπει να βάζει όρια. Τα όρια πρέπει να αφορούν στα θέματα που ο γονέας θεωρεί πολύ σοβαρά, και όχι σε όλες τις συμπεριφορές. Ακόμα, θα πρέπει να είναι συνεπή με τις αξίες που προβάλλει ο γονέας. Οι κανόνες, τα όρια και οι συνέπειες, εάν αυτά ξεπεραστούν, πρέπει να τεθούν εξ΄αρχής και όχι όπως προκύπτουν και οι συνέπειες θα πρέπει να εφαρμοστούν. Έτσι ο έφηβος καταλαβαίνει τι είναι διαπραγματεύσιμο και τι όχι. Όταν υπάρχουν όρια, ο έφηβος αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια, διότι έχει μια πυξίδα για το προς τα πού οφείλει να κινηθεί και αισθάνεται αυτοπεποίθηση ανεξάρτητα εάν εξωτερικά εκφράζει δυσαρέσκεια.

Οι νέοι, σε κάθε εποχή, έχουν ανάγκη να δημιουργούν και να ταυτίζονται με διάφορα πρότυπα. Τα πιο πρόσφατα είναι τα λεγόμενα Emo (από το emotional punk όπως μου είπαν), Trendy ή άλλα παρεμφερή που συνοδεύονται με το ανάλογο ντύσιμο, μουσική κλπ. Τα πρότυπα αυτά, όπως κι άλλα στο παρελθόν παρέρχονται σαν μόδα χωρίς να αφήνουν πίσω τους σημαντικά ίχνη. Το σοβαρότερο ίσως ερώτημα όμως είναι τι επιλογή από πρότυπα έχουν; Τι ποικιλία προτύπων τους παρέχουν οι ενήλικες και ακόμη τι προσπαθούν να πουν συμβολικά οι έφηβοι μέσα από τις εκάστοτε επιλογές τους; Ίσως οι απαντήσεις είναι πιο αξιόπιστες, εάν τους ρωτήσουμε απευθείας.

Πηγή: http://www.hygeia.gr/page.aspx?p_id=361

26 σχόλια:

  1. Αχχχχχχ.

    Εμείς είμαστε στο αρχικό στάδιο - αρχή της εφηβείας 12-14.

    Πότε θα την βρούμε αυτήν την ριμάδα την ταυτότητα δεν ξέρω....

    Μια καλά είμαστε μια χαμνά.

    Υπομονή και ψυχραιμία τίποτα άλλο.

    Πάντως παιδιά πολύ δύσκολη περίοδος.

    Επανάσταση - νεύρα -

    Μετά μετανιώνουμε αλλά τι να το κάνεις. . . .

    Η ψυχολογία έχει.......

    ΥΠΟΜΟΝΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγω Δήμητρά μου για να σου πω και την αλήθεια είχα μια εφηβεία πολύ κανονική. Δηλαδή πως να το εξηγησω.... όχι σα να μη τη πέρασα... σα να μη με στοιγμάτισε καθόλου..., τι να πω... πολύ ήπια ήταν και δε θυμάμαι και πολλά απο τότε γιατι ήταν φυσιολογική για μένα... εντελως όμως...

    Εντωμεταξύ τώρα σκέφτομαι και αναρωτιέμε... μήπως δε τη πέρασα και παρέμινα παιδί? χαχαχαχαχα ικανή με έχω....

    ε οχι ενταξει.. πλακίτσα κανω πέρασα ήπια εφηβεία αλλά παρέμεινα παιδί... χαχαχα

    καλημερααααα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ δύσκολος και πολυμορφικός ο Ρόλος του Γονέα και του Καθηγητή επίσης.
    Είναι σημαντικό, στην προσπάθεια προσέγγισης του εφήβου, να μην υπερβούμε τη διαχωριστική γραμμή, γιατί ο Έφηβος εχει περισσότερο ανάγκη από έναν Γονιό και έναν Δάσκαλο που λειτουργεί ως πρότυπο παραδειγματισμού, που στην κατάλληλη στιγμή θα δώσει μία συμβουλή απόσταγμα εμειρίας και γνώσης, παρά από έναν Φίλο ακόμη...

    Είναι δύσκολο να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του Εφήβου και πρέπει να αποδεχτείς ότι καθημερινά τα λόγια και οι πράξεις σου θα κρίνονται πολύ αυστηρά και θα αμφισβητούνται, έως ότου μέσα από διαρκη επανάληψη να αποδειχθει η Αλήθεια τους...

    Πόση Υπομονή θέλει?....

    χχχχχχμμμμμμμμ...
    ατελείωτη..

    όμως αν έχεις αποφασίσει να πετύχεις την Συμπόρευση με τον έφηβο, δε θα παραιτηθείς όση αμφισβήτηση κι αν σου δείξει!...

    Εξάλλου, είναι ρόλος Ζωής ο ρόλος του Γονέα και του Δασκάλου, και οφείλουμε να βαδίσουμε όλο το Δρόμο!..

    Σε φιλω..
    {υπεροχο θεμα..}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΕΚΦΡΑΣΟΥ,

    Καλημέρα.

    Και εγώ το δικό μου εφηβικό στάδιο δεν το θυμάμαι να σου πω την αλήθεια. Δεν θυμάμαι να έκανα και τις τρελές τις επαναστάσεις αλλά τώρα τα σημερινά τα παιδιά είναι πολύ διαφορετικά.

    Πονοκέφαλος.

    Τι να πω άλλο.....

    Σήμερα πάλι πρωί - πρωί είχαμε το θεματάκι μας γι' αυτό και έκανα την ανάρτηση αυτή.

    (θα θελα πολύ να ακούσω και τις δικές σας απόψεις αλλά και εμπειρίες).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ~reflection~

    Χαρούμενη καλημέρα!!!

    Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να τα παρατήσω αλλά είναι εξαντλητικό ώρες - ώρες.

    Απλά θέλει πολύ υπομονή.
    Φιλιά πολλά φίλη μου.

    Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και για τον χρόνο που αφιέρωσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. δυστυχώς ο γονιός δεν εκπαιδεύεται. τα μόνα του εφόδια το ένστικτο και η αγάπη...

    και είναι εκείνος, εκτός των άλλων, που θα "μικρύνει" για να πλησιάσει το παιδί του στην όποια ηλικία και όχι το αντίθετο.

    υπομονή Δημητρούλα μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σ' ευχαριστώ πολύ ΛΥΧΝΕ μου,

    Τώρα αισθάνομαι πιο καλά που τα είπαμε με όλους σας.

    Το πρωί είχα κάτι νεύρα. Δεν σας λέω τίποτα.
    Και δεν μπορείς και να ξεσπάσεις. Απλά τα κρατάω μέσα μου, την αφήνω στο σχολείο και μετά μονολογώ μόνη μου στο αυτοκίνητο.

    Θα με δει και κανένας και θα λέει τι έπαθε αυτή αποτρελάθηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΑΓΑΠΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ,ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΑΣ,ΚΑΘΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΧΟΛΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ , Η ΠΡΟΣΟΧΗ, Ο ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ,ΣΤΑ ΠΟΙΚΙΛΑ ΘΕΜΑΤΑ,ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΙΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΗΧΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ,ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΡΙΩΤΕΡΗ ΠΗΓΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ.Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΑΣΤΟΧΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ. ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΔΗΜΗΤΡΑ.ΥΓ :ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΧΟΥΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα φίλε aoratos,

    Καθώς τα χρόνια περνούν, οι οικογενειακές σχέσεις περνάνε απο διάφορα στάδια με ένα σημαντικό σταθμό στην εφηβεία των παιδιών.
    Τόσο τα παιδιά-έφηβοι, όσο και οι γονείς αλλάζουν. Οι γονείς συμβαίνει να έχουν επαγγελματικές πιέσεις, άγχος για το μέλλον των παιδιών και πολλά άλλα ενώ παράλληλα τα παιδιά ζουν τις δικές τους αγωνίες και τις αλλαγές στη δική τους ζωή.

    Συγκρούσεις και ένταση είναι χαρακτηριστικά συμπεριφοράς ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας αυτή την περίοδο που άλλες φορές είναι έντονα και «καταστροφικά», άλλες φορές μπορεί να περάσουν ανώδυνα. Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από την ομαλή ή όχι λειτουργία του «συστήματος οικογένεια».

    Η οικογένεια είναι ένα «σύστημα» που καθορίζεται από τη σχέση γονέων- παιδιών.

    Oπως κάθε σύστημα, έτσι και η οικογένεια αποτελείται από μέλη, που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με σχέσεις δράσης-αντίδρασης.

    Κάθε συμπεριφορά-δράση των γονιών προκαλεί μια συμπεριφορά-αντίδραση των παιδιών και το αντίθετο.

    Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη, καλό βράδυ φίλε μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δημητρούλα μου καταρχήν συγχαρητήρια για την κοράκλα μας που σήμερα διέπρεψε στον έλεγχο. Αλήθεια πόσες πάνες άλλαξες από την χαρά σου; Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα άρθρα αν όχι το πιο σημαντικό που έχεις αναρτήσει ποτέ και αυτό διότι έχει να κάνει με τα παιδιά. Διαβάζοντάς το συνάντησα πολλά σημεία κλειδιά και καλό θα ήταν όσοι έχουν παιδιά να το ξαναδιαβάσουν και να το έχουν σαν οδηγό. Το κυριότερο για μένα είναι να μπορεί ο γονιός να είναι καλός ακροατής. Να μιλάει το παιδί με τον γονιό και να τον αισθάνεται σαν φίλο. Μόνο έτσι θα καταφέρει ο γονιός να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού του. Δεν λέω να γίνει ο γονιός παιδί. Το παιδί σε αυτή την ηλικία που ψάχνει να βρεί την ταυτότητά του θέλει κάποιο στήριγμα, κάποιον που να μπορεί να το καταλάβει, να το νοιώσει. Δεν θέλει αυτάρκεις γονείς, ούτε γονείς που δίνουν μόνο εντολές. Θέλει γονείς-φίλους. Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σάββα μου..

    χαχαχαχααχαχαχα. Ναι άλλαξα πολλές πάνες όπως και εσύ άλλωστε.
    Το μωρό μας για άλλη μια φορά μας έκανε περήφανους, όχι μόνο με τους βαθμούς του αλλά και με την προσωπικότητά του και το ήθος του.
    Τώρα στο θέμα μας όταν λες "Δεν θέλει αυτάρκεις γονείς, ούτε γονείς που δίνουν μόνο εντολές" τύπου ΜΕΡΚΕΛ εννοείς ε;;;;

    χαχαχαχαχαχα.

    Σας αγαπώ πολύ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ε ναι ρε Δημητρούλα αυτό τον τύπο γυναίκας εννοώ. Δεν είναι κρίμα και άδικο ένα τόσο γλυκό κορίτσι σαν εσένα να συμπεριφέρεται σαν την Μέρκελ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααααααααααααααααααααααααααααααααα

    :-00000000

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θα πηδηχτώ από το παράθυρο Σάββα πρόσεχε. :-0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. καθε ηλικια εχει τα δικα της "προβληματα", τις δικες της δυσκολιες!! :)

    υγεια να 'χουμε! :)
    καλο βραδυ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλώς όρισες iLiAs στην παρέα μας.

    Έτσι είναι όπως τα λες κάθε ηλικία έχει τα δικά της προβλήματα αλλά και τις χάρες.

    Καλά να περνάς. Καλό βράδυ!!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. μάλλον για τα μεγάλα παιδιά..τους γονείς.

    την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι πολύ αληθινά όσα έγραψες Δημητρούλα μου.
    Είναι πολύ δύσκολος ο ρόλος των γονέων.
    Εμείς ακολουθήσαμε την τακτική της απλόχερης αγάπης προς το παιδί, οι συμβουλές πάντα δινόταν με πλάγιο τρόπο, δείξαμε εμπιστοσύνη απόλυτη, χρησιμοποιήσαμε ειλικρίνεια και φροντίσαμε να είμαστε καλό παράδειγμα συμπεριφοράς.
    Ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα, νομίζω πως πετύχαμε.
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Dark13Sun

    Καλημέρα!!!!

    Συμφωνώ απόλυτα φίλε μου, πιστεύω πως τα μεγάλα παιδιά είναι αυτά πως περνάνε πιο δύσκολα.

    Να είσαι καλά και ευχαριστώ για την επίσκεψη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. magda μου,

    Καλημέρα σ' ευχαριστώ πολύ για τις πολύτιμες συμβουλές σου.

    Θα τις ακολουθήσω πιστά.

    Όλοι θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας.

    Με βοήθησες πολύ.

    Καλή ημέρα να έχεις.

    Και ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο σε όλους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημέρα , πολύ όμορφο θέμα συζήτησης!

    Διάβασα πολύ προσεχτικά κ την ανάρτηση αλλά κ τα σχόλια , αν και τα δικά μου παιδιά είναι ακόμα στην νηπιακή ηλικία , θεωρώ πως η αγάπη , η φροντίδα , το ενδιαφέρον για όσα τα απασχολούν (σε κάθε ηλικία) να γεμίζουν σιγουριά και ασφάλεια και έτσι όλα έρχονται πιο όμαλά , πιο ήρεμα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ότο θέλεις να περάσεις στο παιδί, σέ όποια ηλικία και άν είναι , το περνάς με τον τρόπο που εσύ ζείς.
    Δηλαδή δεν γίνεσαι πειστικός όταν μιλάς ..μήν καπνίζεις και εσύ νάχεις το πακέτο στο τραπέζι ή μην ξενυχτάς και νάρχεσαι εσύ, ο μεγάλος ,ψιλοσούρας τα ξημερώματα.Πποπάντων όχι κατήχηση ! δεν πιάνει ποτέ! με την συζήτηση και κυρίως να ακούμε τα παιδιά μας.Τί τους προβληματίζει,όταν βλέπουμε διαφορά στη συμεριφορά τους , να ακούμε και να μην το παίζουμε εμείς οι μεγάλοι παντογνώστες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γεια σου iLiAs. Εγώ ευχαριστώ φίλε μου!!!
    :-)

    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Καλησπέρα Afroditi,

    Με την αγάπη κερδίζουμε όλοι μας πόσο μάλιστα τα παιδιά.
    Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη. Φιλιά!! Καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. mapes-fapes,

    έπιασες τον σφυγμό φίλε μου.

    Τα παιδιά χρειάζονται περισσότερα πρότυπα παρά κριτικές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.